Even voorstellen: Boudewijn van Melle
Boudewijn van Melle (60) is getrouwd met Willemijn en heeft 3, zoals hij het lachend noemt, boomerang-kinderen: “Ze zijn het huis uit, maar keren met regelmaat terug omdat hun kamerhuur of anti-kraakcontract is verlopen.”
Na een studie bouwkunde gevolgd door bedrijfskunde heeft Boudewijn zo’n 5 jaar bij het familiebedrijf Van Melle gewerkt. Na zijn overstap naar KPMG, waar hij 10 jaar heeft gewerkt, kwam hij in aanraking met de wereld van kwaliteitsmanagement en certificering. De toenmalige directeur van KPMG en voorzitter van de ROA, Wessel Ganzevoort, heeft de branche warm gemaakt voor certificering. Hij had daarbij wel de eis dat “auditoren niet ’s ochtends op een booreiland en ’s middags bij een adviesbureau moesten rondlopen”. Oftewel: een gedegen branchekennis was en is nog steeds essentieel.
Boudewijn is vanaf de oprichting bij CIIO betrokken. “We hebben met CIIO iets opgebouwd waar zowel de beoordelaars als de klanten tevreden over zijn. Gisteren had ik nog een beoordeling, bij een nieuwe klant. Dan is het erg mooi om aan het eind van de dag een enthousiaste klant te zien die aangeeft dat hij aan ons bezoek veel meer heeft gehad dan aan de bezoeken van zijn huidige ISO-certificeerder. “Jullie stellen vragen die er toe doen”, vertelde hij letterlijk.”
Boudewijn vervult vanaf de oprichting van CIIO altijd al de rol van directeur “Leuk vind ik dat ik bij CIIO leiding kan geven op de manier zoals ik graag leiding zou ontvangen. Ondersteunend en organiserend, zelden of nooit op de voorgrond.” Maar Boudewijn voert graag beoordelingen uit, zowel in het kader van ISO, als met schema’s als UWV en OVAL , Wijkzuster en SCOOR. “Bijzonder bij CIIO is dat iedereen, dus ook de directeur en de officemanager, zelf actief is in het primair proces. Allen voeren we beoordelingen uit en kunnen we onszelf dus ook steeds kritisch vraag stellen of we de goede dingen op de goede manier doen. Bovendien speelt de directeur bij nagenoeg alle beoordelingen een rol, als uiteindelijke certificatiebeslisser.”
Dat certificeren perverse situaties kan opleveren, komt wel bij Boudewijn’s meest bijzondere auditervaring naar voren. “Een organisatie, opererend in een politieke context, was zeer gebrand op het behalen van een bepaald certificaat. Zo erg, dat ze het al dan niet behalen aan de toekomst van sleutelfunctionarissen van de organisatie hadden gekoppeld. Gedurende de meerdaagse audit bleek al na dag 1 dat het certificaat er niet in zat. Dat hebben we bij de tussentijdse terugkoppeling dan ook teruggegeven. Die avond kwam een hoge leidinggevende in ons hotel smeken om toch echt het certificaat te verlenen, omdat het zo belangrijk was voor de organisatie (en later bleek: hemzelf). Vanzelfsprekend hebben we hier geen gehoor aangegeven, maar je onafhankelijkheid en standvastigheid worden in zo’n situatie wel behoorlijk stevig getoetst. Op zo’n moment ben je ook blij dat we het uitgangspunt hebben dat we beoordelingen met een team uitvoeren en niet in ons eentje.” Uiteindelijk heeft CIIO geen zaken meer gedaan met deze klant.